Oppe i Valle i Setesdal heldt tre unge gutar på med å snikre saman eit primitivt system av ein forsterkar og ei søyle av høgtalarar.
Forferdeleg lyd – men høgare enn hardingfela, noko ungdomen sette pris på. For at bandnamnet skulle høyrast skremmande ut men på ikkje noko vis vera det – vart namnet Succers. Noko anna ville ha vore over streken. Om ikkje langt over streken. Namnet Succer tyder: Dei som gjev hjelp.
Seinare vart desse gutane meir stovereine i namnet og kalte seg for Golden Guys, med raude jakker, raud gitar og ein splitter ny Telrad gitarforsterkar frå Skau, som òg vart kalla TGF, som skulle bety: Telrad Gitar Forsterkar. Dette er ei kort soge om nettopp denne forsterkaren, som fann vegen frå; «dalføra innanfor» og til Gjerstad – i 1973.
Denne heiderskaren av ein setesdøl ringde meg ein kveld og bad meg kome innom ein tur, – på golvet i kjellarstova hans ser eg Telraden stå som ei hildring, ei taus helsing frå dei glade 70-åra – som framkalla dei finaste minne.
«Du får tenke på om du vil ha han», seier han. Vil du ha ein kaffi? Seier han så. Og – med kaffismak i munnen og nybakt systerkake-lukt i nasa, får eg denne flotte historia frå ungdomen hans i Setesdal.
Historia vert knyta saman med mi eiga musikkhistorie: Det var då eg fekk låne denne forsterkaren i opprettinga av vårt eige band: «Jøv».
No er Tarald borte, – eg saknar denne lune varmen i heimen til Karen og Tarald, der Karen kunne guida meg rundt i huset og syne meg nydeleg kunst dei hadde samla. Olav Bjørgum var veldig til stades her. Vi hadde øvingskveldar, kan hende ein gong i veka eller føre kvar gong vi skulle opptre på Gjerstad alders- og sjukeheim.
«Som stjärnor små på himlen blå de vinka till varann» – Denne Taube-songen var ein av Taralds favorittar. Kan hende er Tarald ein av desse stjernene no – og blinkar til oss? Takk for desse møta i heimen din og musikken vi hadde saman, dei minna vil følgje meg for all tid.
Mange hugsar nok Tarald som ein idrottleiar, men dei av oss som forstår kultur, fekk sjå han som den fantastiske musikar og kulturberar han var.
Takk for alt, Tarald.
Oskar Brendalsmo